توصیف مختصری از منطقه :
قله زیبای شاهدژ که همچون نگینی پر تلالو در بستر زمردین البرز سبز می درخشد و نماد و سمبل ایستادگی و راست قامتی و سربلندی برای مردم روستای بالاده که در دامنه جنوبی آن زندگی می کنند، می باشد، از جذابیت های وصف ناپذیری برخوردار است و در گوشهگوشه اطراف آن نیز زیبایی های دیگری نهفته است.
قله شاهدژ از زوایای مختلف دارای شکل های متفاوتی میباشد که ضلع جنوبی آن کاملا پوشیده از صخره های مخروطی شکل می باشد که یکی از زیبایی های قله شاهدژ این مخروطها می باشند که تا قله ادامه دارند. در قسمت جلویی این صخره های مخروطی شکل به فاصله 60 متری از سطح زمین دهانه ای نمایان می باشد که در گذشته های دور از آن به عنوان قلعه استفاده می کردند البته با شواهد باقیمانده قلعه از سطح زمین شروع و تا دهانه غار ادامه داشته یعنی بنای به ارتفاع 60 متر و به قلاع های دیگر این قله هم ارتباط داشته.
شرح برنامه پیمایش گرده و گشایش مسیر جدید :
برای دستیابی به این غار تلاشهای زیادی شده است، هم از سوی بومیان منطقه و هم کوهنوردان که طبق گفته بومیان و کوهنوردان تیمی از کوهنوردان ساری در دهه 70 به سرپرستی حبیب اله حبیب پور و در دهه 80 تیمی متشکل از امید شجاعی و علی حکی به داخل این غار راه یافتند که اطلاعات خاصی اهم از کروکی یا اندازه های مختصاتی و غیره از این غار نداشتند. در سال 88 تیم فنی مشترک از شهرستان ساری و آمل متشکل از داوود لشکری، کمیل قاسم پور، امیر احسانی، حدیث نظرزاده و خانم ملکی برای دستیابی به این غار تلاشی نمودند که توانستند گرده سمت راست دهانه را صعود و تا تراورس کنار دهانه که 3 متر با آن فاصله دارد پیش بروند که به دلیل کمبود وقت و تاریکی هوا از ادامه مسیر منصرف و به پای غار برگشتند که در سال 89 تیمی متشکل از کمیل قاسم پور، سعید ایمان دوست، مجید نوظری و آمینا میرجانی توانستند با گشایش مسیر جدید از زیر دهانه به داخل غار راه یابند. برای شروع مسیر کمیل قاسم پور و سعید ایمان دوست مسیر را تا تراورس کنار دهانه صعود نمودند و ادامه مسیر را کمیل قاسم پور طی نمود که توانست به داخل غار برود که با گرفتن عکس و اندازه ها و کشیدن کروکی مختصر از داخل غار از همان مسیر تراورس به بیرون بازگشت و برای رسیدن به پای غار در دو مرحله فرود و تجهیز کارگاه ها به پای غار برسند. آمینا میرجانی و مجید نوذری علاوه بر کمک صعود به دهانه، کار کروکی بیرون غار و بناها باقیمانده پای غار را انجام داند.
در چشم انداز بیرون غار، رشته کوه زیبای چهارنو و روستای بالاده در جنوب، دشت تر کاچال و روستای واوسر و کمی دورتر کوه های خشک سمنان و دامغان در جنوب غربی، کوه شیت و دشت دن نشیر و خط الراس نرو و قله نزوا در ضلع غرب و جنوب غربی و در دور دست ها البرز مرکزی کاملا قابل رویت می باشد. در فصل زمستان مناطق نام برده شده کاملاً از برف سفید پوش می شود.
توصیف مختصری از داخل غار :
غار شاهدز به علت قرار گرفتن در زیر یک
کلاهک بزرگ و ریزشی بودن زیر دهانه این غار، دسترسی به آن را مشکل می نماید که
سازندگان این دژ احتمالا با ساخت پله هایی از سنگ و ساروج در زیر دهانه غار که
خرابه هایی از آن دیده می شود به قسمت داخلی غار دست یافته و اقدام به ساخت
استحکامات در آن نموده بودند. عرض دهانه غار 2.5 متر ، ارتفاع 1 متر ، ابعاد غار
3.5/3.5و ارتفاع 2.5 متر به شکل بیضی و سقف گنبدی می باشد. ارتفاع سرتاسری دیواره
حدود 80 متر بوده و سر دیواره تا غار حدود 20 متر ، ارتفاع غار تا سطح زمین 60 متر
، ارتفاع کلاهک تا دهانه غار 3 متر و فضای خالی زیر دهانه غار حدود 8 متر با شیب
ملایم می باشد.
تیم برنامه اول: داوود لشکری، کمیل قاسم پور، امیر احسانی، حدیث نظرزاده، خانم ملکی ـ 1388
تیم برنامه دوم: کمیل قاسمپور ، سعید ایمان دوست، مجید نوذری ، آمینا میرجانی ـ 1389
گزارش از : کمیل قاسم پور
