شرح مختصر از فعالیت های غارنوردی در مناطق بهشهر و نکا :
سومین برنامه گشایش غار چاهی در ارتفاعات جنگلی شهرستان های نکا و بهشهر پس از غارهای چاه خونی ، سیولی و کوترلی با موفقیت به پایان رسید. در این برنامه چهارمین غار با نام محلی اوفرو یا اوخورخوری گشایش شد که در حال حاضر با عمق تقریبی 100 مترعمیق ترین غار چاهی استان مازندران می باشد.
توصیف مختصری از منطقه :
مسیر دسترسی به این غار از جاده نکا به بهشهر، بعد از دانشگاه آزاد(کلت) وارد فرعی شده و پس از طی مسافت 15 کیلومتری این جاده جنگلی و در طی مسیر با گذر از 3 دوراهی که سمت چب را برای ادامه انتخاب می کنید به فضای باز در راس یال جنگلی با مختصات جغرافیایی N 36 38 1.6 - E 53 27 28.7 به ارتفاع 569 متر خواهید رسید که در محدوده منطقه آسیاب سر می باشد. در فاصله 700 متری از جاده به محدوده غار ، که دهانه در ته فروچاله ای با پوشش جنگلی و درخچه ای که سمت شمالی آن صخره ای می باشد خواهید رسید.
غار چاهی اوفرو در مختصات جغرافیایی N 36 37.868 - E 53 32.554 و در ارتفاع 544 متری قرار دارد و با طول تقریبی 200 و عمق 100 متر ، در حال حاضر عمیق ترین غار چاهی استان مازندران می باشد.
در فضای جنگلی اطراف فروچاله آب راه هایی نمایان می باشد که به رودخانه ای منتهی می شود که آب حاصل از آنها به داخل غار می ریزد ، درصورت پیمایش غار در فصول پر باران از هواشناسی اطلاع دقیق داشته باشد چون در مواقع بارانی داخل غار ، آب با حالت خروشان و سیلاب جریان پیدا می کند و همچنین به علت تنگ بودن مسیرها و معابر انتهایی این غار ، هنگام ورود باید به حجم ورودی آب دقت نمود که از پیمایش صرف نظر کرد.
شرح برنامه گشایش :
در پی هماهنگی های به عمل آمده با دوست خوبمان آقای میلادی به عنوان راهنمای منطقه و همچنین هماهنگی با اعضای تیم فنی تصمیم بر این گرفته شد که گشایش را در تاریخ 27/11/91 ساعت 06:30 ساری را به مقصد بهشهر ترک نمائیم.
نفرات تیم متشکل از کمیل قاسم پور ، عباس علیپور ، جابر سبک روح از ساری و ماکان حسین نژاد از بابل و امید اخوان ، محمد بزرگزاده ، محمد خاسب و خانم پناهی ، نیک پور از بهشهر می باشد.
ساعت 07:15 به جاده فرعی بعد دانشگاه آزاد رسیدیم و با ملحق شدن دوستان دیگر مسیر جاده خاکی را به سمت دهانه غار طی کردیم که با گذر مسافتی به طول 15 کیلومتر با شیب ملایم و رسیدن به راس یال جنگلی از ماشین پیاده شده و مسیر پیمایش را به سمت شمال شرقی در شیب ملایم جنگلی پیش گرفتیم که پس 15 دقیقه به فروچاله ای رسیدیم که دهانه در ته آن مشخص بود . با انتخاب مکان کمپ و برآوردهای اولیه ساختار منطقه و غار و تقسیم کارها به اعضای تیم و همچنین وجود رودخانه و برآورد حجم آب ورودی به غار ، ساعت 09:30 گشایش غار را آغار و وارد غار شدیم و در پایان ساعت 14:20 از غار خارج شدیم.
لازم بذکر است که بعد از اتمام این برنامه و اطلاع رسانی اعضای تیم به همنوردان در شهرستان ها ، از طریق آقای هاشمی نسب از کوهنوردان شهرستان بهشهر مطلع شدیم که به گفته خودشان این غار در سال 87 توسط تیمی متشکل از خود ایشان ، جعفر هاشمی نسب ، محمد حسین هاشمی نسب و محمد نوائی مورد بازدید قرار گرفته است.
برای جلوگیری از سو تفاهم های احتمالی لازم است بگویم
نه این منطقه و نه هیچ منطقه ی دیگری انحصار هیچ کس نیست و نخواهد بود! و ما مسئولیم که مناطق مستعد کار را شناسایی و به دیگران اطلاع رسانی کنیم.
توصیف مختصری از داخل غار :
غار اوفرو همانند غار چاه خونی در ته فروچاله ای عمیق در دل جنگل انبوه قرار دارد . دهانه آن در انتهای صخره ای کوچک در ته فورچاله ، به ابعاد 10 متر ارتفاع و به عرض 2 الی 4 متر می باشد
با گرفتن کارگاه بلوک از درختان بالای دهانه چاه اول را به عمق 12 متر فرود رفتیم . در فاصله 5 متری چاه اول چاه دوم قرار دارد که توسط کارگاه بلوک به دور سنگ بزرگ و استفاده از محافظ طناب این چاه را هم به عمق 15 متر فرود رفتیم. لازم بذکر است که چاه اول و دوم تا حدی ریزشی است که امکان پاکسازی و گرفتن کارگاه مصنوعی مناسب وجود ندارد و همچنین به دلیل نداشتن دلر شارژی امکان گرفتن کارگاه ها به صورتSRT خیلی سخت می شود که به همین دلیل از ایجاد کارگاه غیر SRT صرفا برای فرود پرهیز می کنیم تا به غارهایی که برای اولین بار شناسایی یا گشایش می شوند کمترین آسیب را وارد کنیم.
لازم است بگویم بیشترین حجم آبی که از طریق رودخانه به داخل غار سرازیر می شود قبل از دهانه به داخل حفره کوچکی می ریزد که در ادامه مسیر در پای چاه دوم به آن بر می خورید که از طریق آبراه های کوچک وارد فضای اصلی غار (پای چاه دوم) می شود . در این فضا با گذر از تنگه به حوضچه ای خواهید رسید که با وجود گل و لای عمق آن متغیر است که برای عبور از آن هم می توانید از حوضچه و هم از صخره سمت راست آن بدون خیس شدن به صورت دست به سنگ عبور کنید . با گذر از حوضچه به مسیری دالانی شکل رسیدیم که بدون درگیر شدن با آب به صورت پاگستر از این مسیر پلکانی بالا و پائین رفتیم و به چاه بعدی رسیدیم با گرفتن کارگاه طبیعی آماده پیمایش این مسیر شدیم .
چاه سوم به عمق 16 مترکه چاهی باریک با شیب ملایم و پیچ و خمی در عمق 8 متری می باشد که در این قسمت با آبی که در حوضچه اول فرو می رود هم مسیر می شوید که از این پس درگیری با آب و خیس شدن در غار را تجربه خواهید کرد . در انتهای چاه سوم ، بدون جدا شدن از طناب و با 3 متر گذر عرضی به چاه چهارم خواهید رسید که این چاه را با توجه به شرایطی که برای گرفتن کارگاه طبیعی وجود دارد از ایجاد کارگاه توسط دسته مته پرهیز کردیم که با فرود 10 متری آن به چاه پنجم که خود این چاه به 4 پله تقسیم می شود که می توان هر کدام از آنها را به صورت جدا چاه های کوچک به حساب آورد که در موجوع به عمق 30 متر فرود رفتیم و در پای آن به مسیر پلاکانی برخوردیم که تا عمق 20 متر با وجود گل و لای بسیار زیاد پائین رفتیم و در انتها به مخزنی به عمق 2/5 متر برخوردیم که امکان تشخیص انکه حوضچه می باشد یا سیفون امکان پذیر نبود.
لازم است بگویم از چاه سوم تا چاه آخر همانند یک چاه با پیچ و خم و حالت مارپیچی می باشد که بدون جدا شدن از طناب قابل پیمایش است و همچنین به علت تنگ بودن معابر انتهایی غار ، با بالا آمدن سطح آب بسیار خطرناک می شود و برگشت از آن امکان پذیر نمی باشد.
